2016-10-25
Rzetelna diagnostyka niepłodności wśród mężczyzn umożliwia wybór prawidłowych metod leczenia. Nie warto odwlekać wizyty u specjalisty – szansa na rodzicielstwo istnieje także w późnym wieku.

Skąd wynika bezpłodność u mężczyzn – główne przyczyny

Leczenie bezpłodności leżącej po męskiej stronie jest możliwe. Obniżająca się z pokolenia na pokolenie jakość spermy skłoniła WHO do obniżenia norm parametrów męskiego nasienia. Można za to obwiniać przede wszystkim: stresujący tryb życia, niewłaściwą dietę, leki, sterydy anaboliczne, używki, zawody powiązane z ekspozycją na promieniowanie czy kontakt ze środkami chemicznymi.

Oto najczęstsze medyczne rodzaje męskiej bezpłodności:

• nerkozoospermia – brak żywych plemników w nasieniu lub bardzo mała ich ilość,
• azoospermia – całkowity brak plemników w nasieniu,
• oligozoospermia – liczba i koncentracja plemników w spermie jest znacznie poniżej normy,
• asthenozoospermia – mało plemników o ruchu postępowym,
• kryptozoospermia – widoczna po odwirowaniu spermy nieznaczna ilość plemników,
• teratozoospermia – liczba odpowiednio zbudowanych i nieuszkodzonych plemników w nasieniu jest poniżej normy,
• aspermia – niewytwarzanie nasienia bądź brak jego wytrysku,
• oligoasthenozoospermia – liczba i koncentracja plemników o ruchu postępowym w nasieniu jest poniżej normy,
• oligoasthenoteratozoospermia - liczba i koncentracja plemników w nasieniu o ruchu postępowym oraz prawidłowej budowie morfologicznej jest poniżej normy,
• oligoteratozoospermia – liczna i koncentracja plemników w nasieniu o prawidłowej budowie morfologicznej jest poniżej normy,
• hemospermia (hematospermia) – obecność erytrocytów (czerwonych krwinek) w nasieniu,
• leukospermia (leukocytospermia) – duża ilość leukocytów (białych krwinek) w nasieniu.

 Jakie są sposoby badania męskiej płodności

Aby mężczyźni częściej decydowali się na wizytę u specjalisty od leczenia niepłodności, powinni dowiedzieć się, za pomocą jakich badań oceniana jest ich szansa na zostanie rodzicem. Wyróżnia się następujące sposoby diagnozowania problemów z płodnością:

• badanie nasienia – podstawa diagnostyki niepłodności mężczyzn. Określa wszystkie parametry spermy, a w wersji rozszerzonej umożliwia sprawdzenie ewentualnych nieprawidłowości w budowie plemników. Przed badaniem konieczna jest rozmowa z lekarzem o chorobach i przyjmowanych lekach na 3 miesiące wstecz oraz nawet 5-dniowa wstrzemięźliwość seksualna oraz abstynencja alkoholowa. Pobranie materiału do badań odbywa się w klinice w odizolowanym pomieszczeniu, w samotności (do otrzymanego z laboratorium sterylnego pojemnika) bądź w trakcie stosunku z partnerką (do specjalnej prezerwatywy bez środka plemnikobójczego).
• USG moszny – w trakcie bezbolesnego badania wyklucza się zmiany patologiczne – żylaki, guzki, torbiele. Badanie jest nieinwazyjne i trwa poniżej pół godziny.
• MSOME 6600 - ocena budowy i ruchliwości nasienia. Plemniki powiększa się do 8 tysięcy razy i widoczne są wszystkie wady ich budowy. Dokonuje się wówczas selekcji najsilniejszych plemników, co ułatwia zapłodnienie, warunkując prawidłowy rozwój zarodka we wczesnej fazie życia.
• biopsja jądra – polecana głównie przy azoospermii (stwierdzonym medycznie braku plemników w nasieniu). Pobierana jest tkanka, z której uzyskuje się plemniki, wykorzystywane później do skutecznego zapłodnienia partnerki.
• SCD – test stosowany przy nieznanej przyczynie niepłodności (zwanej idiopatyczną). Nadrzędnym powodem zmniejszenia lub ograniczenia możliwości rozrodu mogła być defragmentacja DNA plemników.

Zapoznaj się również z adopcja prenatalna fakty i mity

Nadesłał: poradnik zdrowia